Trainingskamp Inzell

Veel te vroeg gaat op vrijdag ochtend 1 oktober mijn wekker. Voor de verandering heb ik geen moeite om uit bed te komen. Ik geef snel mijn vriend een laatste kus en stap dan in de auto richting Zaltbommel. Daar verzamelen we om met de bus van de familie van Heel (Bedankt, wat een top busje) met de 1e groep meiden naar Inzell te vertrekken. Op zaterdag komt de rest, inclusief begeleiding aan.

 

Na een goede reis rijden we het berg dorpje aan de rand van de Bayerische Alpen binnen. Ik blijf het fascinerend vinden dat er in zo’n klein dorpje, waar verder niks is, zo’n mooie en goede ijsbaan ligt. Na het eten gaan we direct even de ijsbaan bekijken, waar op dat moment een wedstrijd gereden wordt. Kunnen we direct een aantal bekende aanmoedigen.

 

Op zaterdag staat er dan een eerste rustige duurrit op het programma. Het doel daarvan is om vooral te genieten van het prachtige weer (strak blauw en +20 graden) en de reis uit de benen te fietsen. We voelen ons allemaal zo goed dat we besluiten om er nog een half uurtje aan vast te plakken. De middag staat in het teken van uitrusten, de eerste Parijs Roubaix voor vrouwen kijken (historisch moment) en van het weer genieten. Rond 17.00 komen Yoeri, Henk, Arwin en Iris aan en is het gedaan met de rust.

 

Zondag begint met een sprint training op de fietst. In de middag gaan we dan eindelijk naar de ijsbaan voor de 1e keer op het ijs. Wat een heerlijk ijs! De 1e ijstraining is direct een pittige. 4×12 rondjes met in elk blok een opdracht zoals bijv. elke ronde 1 bocht versnellen of elke 4e ronde een snel rondje. Ik moet eerlijk zeggen dat dit mijn lievelingstrainingen, uithouding met snelheid gecombineerd. Heerlijk.

 

Maandag ochtend stond er een fietstraining met wat intervallen op het programma. Yoeri ging ook mee en dus kon ik het niet laten om per ongeluk wat pittige klimmetjes in de route te stoppen. ‘s Middags mogen we dan weer het ijs op voor een rustige duur training. Na een rustig herstelritje op dinsdag ochtend staat dinsdag middag de training waar iedereen naar uitgekeken heeft op het programma. De tempotraining. Een training die alleen maar leuk is als je goede rondetijden rijdt en het gevoel hebt dat je vliegt. Tijdens het inlopen is het verdacht stil. Zenuwachtig en geconcentreerd beginnen we eraan. Niet alleen onze eer staat op het programma maar snelle ronde tijden leveren ons ook een extra avondje pizza eten op, er staat dus heel wat op het spel. We beginnen met een 800m die ik verdacht vlak rij, maar zeker niet snel genoeg. Geen paniek, ik moet altijd een beetje extra opwarmen. Na de 800m staat een 400m op het programma en rijd iedereen zijn snelste rondje van de week. Tijden waar we zeker tevreden mee zijn. Niet altijd de tijd die we wilden, aangezien we de baan niet voor ons alleen hebben en dus soms om andere heen moeten. Na de 400m staat nog een 1200m en nog een 400m op het schema. Na de 1200m moet ik even op de kussens gaan zitten. Mijn benen staan in brand. Maar de pizza hebben we in ieder geval verdient. De dag is compleet als we ook Chantal ophalen van het station.

 

Helaas is woensdag het weer echt omgeslagen. Toch kunnen we nog semi droog een duurrit rijden. De rest van de woensdag proberen we zo goed mogelijk te herstellen. Oftwel, massage van Henk, taartje eten, pizza eten en lekker chillen.

 

Donderdag ochtend is het tijd voor yoga. Nadat we met ze alle het balkon omgebouwd hebben tot een heuse yoga zaal laat ik de meiden bewegen van childpose naar cobra naar forward facing dog tot tree pose. Ik mag dan wel de oudste zijn maar zeker niet de stijfste. Het levert in ieder geval goede plaatjes op zullen we maar zeggen. ‘s Middags staat de zwaarste training op het programma. 2x 20min rustig schaatsen. In deze 20 minuten moet iedereen een of twee keer een afstand van een halve ronde overbruggen als ware hoe je naar een kopgroep springt. In de praktijk betekent dit dus dat je 2,5 of 3 rondes flink in het rood moet om de oversteek te maken en vervolgens weer moet proberen te herstellen. Twee jongens van Skate for Air versterken onze pelotonetjes, net als Arwin en Yoeri. Voldaan maar verzuurd ligt iedereen savonds in bed.

 

Dan is de laatste dag alweer aangebroken. Een laatste ritje op de fiets waarbij de zon zich gelukkig weer geregeld laat zien en een laatste ijstraining. Nadat we alle spullen ingepakt hebben vertrekken we naar een restaurant om de week af te sluiten met voornamelijk schnitzel. In het appartement komt dan toch nog de fles met snaps op tafel voor een laatste afzakkertje en dan kan op zaterdag ochtend de reis naar huis beginnen. Voldaan en vol vertrouwen in dit nieuwe seizoen (eindelijk) rijden we naar huis.